Α Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου
Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε• και συν τη ασωμάτω φωνή σωματούμενον σε θεωρών Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αύτην τοιαύτα. Χαίρε, δι ης η χαρά εκλάμψει• χαίρε, δι ης η αρά εκλείψει.
Θεοδώρου Τήρωνος
Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! Εν τη πηγή της φλογός, ως επι ύδατος αναπαύσεως, ο άγιος μάρτυς Θεόδωρος ηγάλλετο• πυρί γαρ ολοκαυτωθής, ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται. Ταις αυτού ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Α’ Κυριακής των Νηστειών – Κυριακής της Ορθοδοξίας
Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρεσιν των πταισμάτων ημών Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι χαράς επλήρωσας τα πάντα ο σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.
Β Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου
Ήκουσαν οι ποιμένες των Αγγέλων υμνούντων την ένσαρκον Χριστού παρουσίαν και δραμόντες ως προς ποιμένα, θεωρούσι τούτον ως αμνόν άμωμον εν τη γαστρί Μαρίας βοσκηθέντα ην υμνούντες είπον. Χαίρε, αμνού και ποιμένος μήτηρ• χαίρε αυλή λογικών προβάτων.
Γ Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου
Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην, ώσπερ ην, άφθορον• ίνα το θαύμα βλέποντες, υμνήσωμεν αυτήν βοώντες. Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας• χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.
Γρηγορίου Παλαμά
Ορθοδοξίας ο φωστήρ. Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος. Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, Κήρυξ της χάριτος, ικέτευε διαπαντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Σταυροπροσκυνήσεως
Σώσον Κύριε τον λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος, και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα.
Τίτου Οσίου Του Θαυματουργού
Ανατεθείς απο παιδός τω Κυρίω, αγγελικώς επολιτεύσω εν κόσμω, και των θαυμάτων είληφας την χάριν εκ Θεού• όθεν εχρημάτισας, Μοναζόντων αλείπτης, Τίτε παμμακάριστε, και σοφός οικονόμος. Αλλά μη παύσης Πάτερ εκτενώς, υπέρ του κόσμου, Θεόν ιλεούμενος.
Δ Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου
Τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, και πάντων των εις σε προστρεχόντων• ο γαρ του ουρανού και της γης κατεσκεύασε σε Ποιητής, Άχραντε, οικήσας εν τη μήτρα σου, και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας. Χαίρε, η στήλη της παρθενίας• χαίρε η πύλη της σωτηρίας.
Ιωάννου Της Κλίμακος Του Οσίου
Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας, και τοις εκ βάθους καρδίας στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφώρησας• και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασιν, Ιωάννη πατήρ ημών όσιε• πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ο Ακάθιστος Ύμνος
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών, ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε. Αλλ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον• ινα κράζω σοι. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μαρίας Της Αιγυπτίας
Εν σοι Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ εικόνα• λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθισας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ• επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου• διόκαι μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Μαρία, το πνεύμα σου.
Λαζάρου Έγερσης
Την κοινήν Ανάστασιν, προ του σου πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός• όθεν και ημείς ως οι Παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες, σοι τω Νικητή, του θανάτου βοώμεν. Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, εν ονόματι Κυρίου.
Κυριακή Των Βαΐων
Μετά κλάδων υμνήσαντες πρότερον, μετά ξύλων συνέλαβον ύστερον, οι αγνώμονες Χριστόν, Ιουδαίοι τον Θεόν• ημείς δε πίστει αμεταθέτω, αεί τιμώντες ως ευεργέτην, δια παντός βοώμεν αυτώ. Ευλογημένος ει ο ερχόμενος, τον Αδάμ ανακαλέσασθαι.
Ο Νυμφίος
Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός• και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα• ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα• Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ινα μή τω θανάτω παραδοθής και της βασιλείας εξω κλεισθής• αλλ ανάνηψον κράζουσα. Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.
Των Δέκα Παρθένων
Τρίτη μεγίστη Παρθένους δέκα φέρει, νίκην φερούσας αδεκάστου Δεσπότου. Αλλ ω νυμφίε Χριστέ, μετά των φρονίμων ημάς συναρίθμησον Παρθένων και τη εκλεκτή σου σύνταξον ποιμήν, και ελέησον ημάς. Αμήν.
Της Αλείψεως Τον Κύριον Μύρω
Ο λιμνάς και πηγάς και θάλασσας ποιήσας, ταπείνωσιν ημάς εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννυμένος, Μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος, υπερβολή ευσπλαγχνίας και υψών ημάς από βαράθρων κακίας, ως μόνος φιλάνθρωπος.
Ο Ιερός Νιπτήρ Και ο Μυστικός Δείπνος
Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τω νιπτήρι του δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο• και ανόμοις κριταίς, σε τον Δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον• φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Τα Άγια Πάθη
Τον δι ημάς σταυροθέντα, δεύτε πάντες υμνήσωμεν• αυτόν γαρ κατείδε Μαρία επο του ξύλου και έλεγεν. Ει και Σταυρόν υπομένεις, συ υπάρχεις ο Υιός και Θεός μου.
Η Ταφή Του Κυρίου
Ο ευσχήμων Ιωσήφ από του ξύλου καθελών, το άχραντον σου σώμα, σινδόνι καθαρά ειλήσας και αρώμασιν, εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο.
Το Άγιον Πάσχα
Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης
Εν Λέσβω αθλήσαντες, υπέρ Χριστού του Θεού, αυτήν ηγιάσατε, τη των Λειψάνων υμών, εύρεσει, μακάριοι. Όθεν υμάς τιμώμεν, Ραφαήλ θεοφόρε, άμα συν Νικολάω, και παρθένω Ειρήνη, ως θείους ημών προστάται και πρέσβεις προς τον Κύριον.
Ζωοδόχου Πηγής
Τον υπερούδιον, όμβρον κυήσασα, πηγή ζωήρυτο, Παρθένε πέφυκας, αναπηγάζουσα ημίν, το νέκταρ το αθάνατον, ύδωρ το αλλόμενον, εις ζωήν την αιώνιον, νάματα γλυκύρροα, εκ της Κρήνης σου πάντοτε, εξ ών επεντρυφώντες βοώμεν. Χαίρε Πηγή η ζωηφόρος.
Θωμά του Αποστόλου
Εσφραγισμένου του μνήματος, η ζωή εκ τάφου ανέτειλας Χριστέ ο Θεός• και των θυρών κεκλεισμένων, τοις Μαθηταίς επέστης η πάντων Ανάστασις, Πνεύμα ευθές δι αυτών εγκαινίζων ημίν, κατά το μέγα σου έλεος.
Των Μυροφόρων
Ταις μυροφόροις γυναιξί, παρά το μνήμα επιστάς, ο Άγγελος εβόα• τα μύρα τοις θνητοίς υπάρχει αρμόδια• Χριστός δε διαφθοράς εδείχθη αλλότριος• αλλά κραυγάσατε• Ανέστη ο Κύριος, παρέχων τω κόσμω το μέγα έλεος.
Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Του Θεραπευθέντος Παραλύτου από Τον Χριστό
Την ψυχήν μου Κύριε, εν αμαρτίαις παντοιαίς, και ατόποις πράξεσι, δεινώς παραλελυμένην, έγειρον, τη θεΐκή σου επιστασία, ώσπερ και τον παράλυτον ήγειρας πάλαι, ινα κράζω σεσωσμένος, Οικτίρμον δόξα, Χριστέ τω κράτει σου.
Μεσοπεντηκοστής
Μεσούσης της εορτής διψωσάν μου την ψυχήν, ευσεβείας πότισον νάματα. Ότι πάσι Σωτήρ εβόησας. Ο διψών, ερχέσθω προς με και πινέτω. Η πηγή της ζωής, Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.
Του τυφλού
Ήνοιξας Σωτήρ μου τους οφθαλμούς του τυφλού εκ μήτρας, ως φιλάνθρωπος πλαστουργός, του πηλού τη χρίσει, και Σιλωάμ τη νίψει• διο σε ωμολογεί, Θεόν και Κύριον.
Της Ανάληψης
Ανελήφθης εν δόξη Χριστέ ο Θεός ημών, χαροποιήσας τους Μαθητάς, τη επαγγελία του Αγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αυτών δια της ευλογίας, οτι συ ει ο Υιός του Θεού, ο Λυτρωτής του κόσμου.
Αγίων Πατέρων Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου
Υπερδεδοξασμένος ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο φωστήρας επί γης, τους Πατέρας ημών θεμελιώσας, και δι αυτών, προς την αληθινήν πίστιν πάντας ημάς οδηγήσας. Πολυεύσπλαχνε δόξα σοι.
Πεντηκοστή
Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το Άγιον, και δι αυτών, την οικουμένην σαγηνεύσας, Φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Του Αγίου Πνεύματος
Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος• ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε• και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα.
Των Αγίων Πάντων
Των εν όλω τω κόσμω Μαρτύρων σου, ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι αυτών βοά σοι, Χριστέ ο Θεός• τω λαώ σου, τους οικτιρμούς κατάπεμψον, ειρήνην την πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Όλων των Κυπρίων Αγίων
Τους εν Κύπρω Αγίους, Αποστόλους και Μάρτυρας, και συν Ιεράρχας Οσίους κατα χρέος οι Κύπριοι, χορείαν συγκροτήσαντες καινήν, τιμήσωμεν ωδαίς πνευματικαίς, ως της Νήσου καλλώπισμα ευκλεή, και αρωγούς κραυγάζοντες. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δι υμών, ημίν θεία δωρήματα.
Αγίας Τριάδος
Ευλογητός ει, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους Αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας. Φιλάνθρωπε δόξα σοι.