Απολυτίκια Οκτωβρίου

Αγίου Ρωμανού του Μελωδού (1 Οκτωβρίου)
Ως σάλπιγξ θεόληπτος, των ουρανίων ωδών, ενθέως εφαίδρυνας, την Εκκλησίαν Χριστού, τοις θείοις σου άσμασι, συ γαρ της Θεοτόκου, εμπνευσθείς τη ελλάμψει, ένθεος υμνηπόλος, εγνωρίσθης εν κόσμω, διο σε πόθω τιμώμεν, Ρωμανέ Όσιε.

Ανανίου Αποστόλου (1 Οκτωβρίου)
Απόστολε άγιε Ανανία, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ινα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη τας ψυχαίς ημών.

Αγίου Κυπριανού και Αγίας Ιουστίνης (2 Οκτωβρίου)
Θείας πίστεως, τη φωταυγεία, σκότος έλιπες, της ευσεβείας, και φωστήρ της αληθείας γεγένησαι ποιμαντικώς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου, Κυπριανέ τη αθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Όσιε, τον Κτίστην ημὶν ιλέωσαι, ομού συν Ιουστίνη τη Θεόφρονι.

Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου (3 Οκτωβρίου)
Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής τα απόρρητα, και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, Ιερομάρτυς Διονύσιε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ιωάννου του Λαμπαδιστή (4 Οκτωβρίου)
Της Λαμπάδος το κλέος, και Κυπρίων αγλάϊσμα, και θαυματουργός όντως ώφθης, Ιωάννη Πατήρ ημών Όσιε. Νηστεία κατατήξας της σαρκός, αλόγους ενθυμήσεις πανσθενώς, όθεν χάριν ιαμάτων, εξ ουρανών ενεδέξω θεόπνευστε. Δόξα τω δεδοκώτι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα.

Αγίου Ιεροθέου Α’ Επισκόπου Αθηνών (4 Οκτωβρίου)
Του Παύλου ηλίευσαι, ταις θεηγόροις πλοκαίς, και όλος γεγένησαι, ιερωμένος Θεώ, σοφέ Ιερόθεε, συ γαρ φιλοσοφίας, ταις ακτίσιν εκλάμπων, ώφθης θεολογίας, ακριβούς υποφήτης, δι’ ης μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

Αγίας Χαριτίνης (5 Οκτωβρίου)
Θεία χάριτι, κραταιωθείσα, κράτος ήσχυνας, της δυσσεβείας, Χαριτίνη υπέρ φύσιν αθλήσασα όθεν χαρίτων πηγήν αδαπάνητον, ως γλυκασμόν αναβλύζεις τοις κράζουσι. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ιερομάρτυρος Ερμογένους (5 Οκτωβρίου)
Της Φοινήκης ο κλάδος και Σαμίων το στήριγμα, φύλαξ και φρουρός των Κυπρίων, Ερμογένες πατήρ ημών αναδείχθεις, την θάλασσαν διήλθες ώσπερ ζων, και ταύτης τρικυμίας χαλινών, θαυμασίως λάρνακά σου, Επισκοπή τη πόλει κατεστήριξας, δόξα το ούτως ευδοκίσαντι Θεώ, δόξα τω σε οδηγήσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Οσίου Κενδέου (6 Οκτωβρίου)
Της ερήμου πολίτης και εν σώματι Άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Κενδέα, πατήρ ημών όσιε, νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα.

Αγίου Θωμά (6 Οκτωβρίου)
Ως θείος Απόστολος, θεολογίας κρουνούς, ενθέως εξήντλησας, εκ λογχονύκτου πλευράς, Χριστού του Θεού ημών. Όθεν της ευσεβείας, κατασπείρας τον λόγον, έλαμψας εν Ινδία, ως ακτίς ουράνια, Θωμά των Αποστόλων, το θείον αγλάισμα.

Αγίων Σέργιου και Βάκχου (7 Οκτωβρίου)
Τριάδος της Αγίας οπλίται τροπαιούχοι, η λαμπρά δυάς των Μαρτύρων, ωράθητε εν άθλοις, Σέργιος ο θείος αριστεύς, και Βάκχος ο γενναίος αθλητής, δια τούτο δοξασθέντες περιφανώς, προΐστασθε των βοώντων. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.

Των 99 Οσίων Πατέρων εν Κρήτη (7 Οκτωβρίου)
Χορός πολυάριθμος, των Ασκητών του Χριστού, λαμπρώς συγκρωτούμενος, τω της αγάπης δεσμώ, εν Κρήτη εξέλαμψεν• ένθα και ομοφρόνως, ενασκήσαντες πίστει, πάντες μια ημέρα, μετετέθησας άνω, πρεσβεύοντες Χριστώ τω Θεώ, δούναι πάσιν ημίν συγχώρησιν.

Αγίας Πελαγίας (8 Οκτωβρίου)
Εξ ακανθών καθάπερ ρόδον ευώδες, τη Εκκλησία Πελαγία εδείχθης, ταις εναρέτοις πράξεσιν ευφραίνουσα ημάς, όθεν και προσήγαγες, ως οσμήν ευωδίας, τω σε θαυμαστώσαντι, τον σον βίον Οσία. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, παθών παντοίων, ψυχής τε και σώματος.

Αγίου Ιακώβου του Αλφαίου (9 Οκτωβρίου)
Την χάριν του Πνεύματος, γλωσσοπυρσεύτω πνοή, ως θείος απόστολος, υποδεχθείς τη ψυχή, Ιάκωβε ένδοξε, έλαμψας εν τω κόσμω, ως αστήρ εωσφόρος, έλυσας των ειδώλων, την πολύθεον νύκτα. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας (10 Οκτωβρίου)
Της φύσεως θεσμώ, συνημμένοι ενθέως, ομόψυχοι στερρώς, ως ομαίμονες θείοι, αατάδελφοι Μάρτυρες, εν αθλήσει ωράθητε, ω Ευλάμπιε, συν τη σεμνή Ευλαμπία, όθεν στέφανον, νικητικόν δεδεγμένοι, ημάς διασώζετε.

Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου και Διακόνου (11 Οκτωβρίου)
Θείας χάριτος, πλήρης υπάρχων, διηκόνησας, τη Εκκλησία, ως Διάκονος Του Λόγου Απόστολε, θεοσημείαις δε θείαις χρησάμενος, της Σαμαρείας τα πλήθη κατηύγασας. Μάκαρ Φίλιππε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Του Αγίου Θεοσεβίου (12 Οκτωβρίου)
Θείον φρόνημα, έχων παμμάκαρ, εκ νεότητος, εν τη ψυχή σου, θεοφρόνως τω Θεώ ευηρέστησας. Και αρεταίς λαμπρυνθείς Θεοσέβιε, θαυμάτων χάριν θεόθεν απέλαβες. Πάτερ ’Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Πρόβου, Ανδρονίκου και Τάραχου (12 Οκτωβρίου)
Ισχύν την άμαχον, περιζωσάμενοι, κατεπαλαίσατε, εχθρών τας φάλαγγας, και εδοξάσατε Χριστόν, αθλήσεως τοις αγώσι, Πρόβε παναοίδιμε, ο πρόβας προς τα κρείττονα, ένδοξε Ανδρόνικε, Εκκλησίας εκνίκημα, και Τάραχε πιστών η γαλήνη, ο τρισαυγής Μαρτύρων δήμος.

Αγίων Κάρπου, Αγαθοδώρου, Αγαθονίκης και Πάπυλου (13 Οκτωβρίου)
Βίον ένθεον, διαδραμόντες, Χριστού ώφθητε, συγκληρονόμοι, δι’ αθλήσεως εχθρόν τροπωσάμενοι, Κάρπε σοφέ και κλεινέ Αγαθόδωρε, Αγαθονίκη και Πάπυλε ένδοξε. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ναζαρίου, Προτασίου, Κελσίου και Γερβασίου Μαρτύρων (14 Οκτωβρίου)
Τετράριθμον σύνταγμα, των αθλητών του Χριστού, Ναζάριον μέλψωμεν, συν Γερβασίω ομού, Προτάσιον, Κέλσιον• ούτοι γαρ την Τριάδα, ανεκήρυξαν πάσιν, λύσαντες δι αγώνων, των ειδώλων την πλάνην. Αυτών Χριστέ ικεσίαις, πάντας ελέησον.

Νέας Οσίας Παρασκευής (14 Οκτωβρίου)
Της χαμαιζήλου τρυφής σοφώς την απόλαυσιν, υπεριδούσα προς θεία ήρθης σκηνώματα, και των ιάσεων τοις πιστοίς πηγήν κατέλιπες, το ιερόν σου σκήνος Μήτερ πανεύφημε, Επιβατών το καύχημα το σεπτόν, και βεβαία προστάτις Παρασκευή, μη παύση θερμώς Χριστώ τω Θεώ, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσα.

Αγίου Λουκιανού (15 Οκτωβρίου)
Θείω Πνεύματι, λελαμπρυσμένος, γνώσιν ένθεον, εταμιεύσω, και της πίστεως τον λόγον ετράνωσας, όθεν Μαρτύρων αλείπτης γενόμενος, Λουκιανέ εν αθλήσει ηρίστευσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Λογγίνου του Εκατόνταρχου (16 Οκτωβρίου)
Τον Ήλιον της δόξης Σταυρώ προσηλωθέντα, και τοις εν σκιά του θανάτου εκλάμποντα ως είδες, ηυνάσθης αυτού ταις αστραπαίς, και ήθλησας Λογγίνε ευσεβώς, διά τούτο νοσημάτων παντοδαπών, λυτρούσαι τους εκβοώντας, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα.

Ωσηέ Προφήτου (17 Οκτωβρίου)
Θείον έσοπτρον, του Παρακλήτου, εχρημάτισας, σοφέ Προφήτα, τας σεπτάς εκφαντορίας δεχόμενος• όθεν εν κόσμω μελλόντων την πρόγνωσιν, ώσπερ φωτός λαμπηδόνας εξήστραψας• Ωσηέ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Αναργύρων Κοσμά, Δαμιανού, Λεοντίου, Ανθίμου και Ευπρεπίου των Μαρτύρων (17 Οκτωβρίου)
Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.

Ευαγγελιστού Λουκά (18 Οκτωβρίου)
Απόστολε Άγιε και Ευαγγελιστά Λουκά, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Προφήτου Ιωήλ (19 Οκτωβρίου)
Ως έμπνουν κειμήλιον, των ιερών αρετών, Προφήτης θεόληπτος, ώφθης σοφέ, Ιωήλ, ελλάμψει του Πνεύματος• όθεν της ευσέβειας, η πηγή ως προέφης, έβλυσε τοις εν κόσμω, εκ του οίκου Κυρίου ης νυν καταπολαύοντες, πόθω τιμώμεν σε.

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας (20 Οκτωβρίου)
Των Ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον, και θαυματουργόν θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί θείον Γεράσιμον• ότι αξίως παρά Θεού απείληφεν, ιαμάτων την αέναον χάριν• ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται• διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Αγίου Ιλαρίωνος του Μεγάλου (21 Οκτωβρίου)
Εγκρατείας τη αίγλη λαμπρυνθείς την διάνοιαν, ήστραψας θαυμάτων ακτίνας Ιλαρίων Πατήρ ημών, και γεγονός φωστήρ περιφανής, και στύλος ευσέβειας θεαυγής, καταυγάζων τη ενθέω σου βιοτή, τους πίστει προσιόντας σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα.

Αγίου Αβερκίου επισκόπου Ιεραπόλεως (22 Οκτωβρίου)
Αποστόλων τον ζήλον εκμιμησάμενος, τη Εκκλησία εκλάμπεις ως εωσφόρος αστήρ, την θεόσδοτον ισχύν φαίνων τοις έργοις σοί, συ γαρ θαυμάτων ιερών, τας δυνάμεις ενεργών, Αβέρκιε Ιεράρχα, προς ευσέβειας εισόδους, τους πλανωμένους καθωδήγησας.

Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου (23 Οκτωβρίου)
Ως του Κυρίου Μαθητής, ανεδέξω δίκαιε το Ευαγγέλιον ως Μάρτυς έχεις το απαράτρεπτον την παρρησίαν ως Αδελφόθεος το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης. Ικέτευε Χριστόν τον Θεόν, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Αρέθα (24 Οκτωβρίου)
Ευσεβεία εμπρέπων τη αθλήσει δεδόξασαι, την των Χριστοκτόνων κακίαν καθελών τη ενστάσει σου, διό και προσενήνοχας Χριστώ, Μαρτύρων αρραγή συνασπισμών, ώσπερ θείος παιδοτρίβης και οδηγός, Αρέθα παμμακάριστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν Ιάματα.

Αγίων Μαρκιανού και Μαρτυρίου (25 Οκτωβρίου)
Ζήλον ένθεον αναλαβόντες, ημαυρώσατε Αρείου πλάνην ομοούσιον Τριάδα κηρύττοντες, Μαρκιανέ και θεόφρων Μαρτύριε, ορθοδοξίας οι άσειστοι πρόβολοι, θείοι μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου)
Μέγαν εϋρατο, εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Νέστωρα και Αγίου Λούπου (27 Οκτωβρίου)
Αθλητής ευσεβείας ακαταγώνιστος, ως κοινωνός και συνηθής του Δημητρίου όφθεις, ηγωνίσω ανδικώς Νέστορ μακάριε• τη θεϊκή γαρ αρωγή, τον Λυαίον καθελών, ως άμωμον ιερείον, σφαγιασθείς προσηνέχθης, τω Αθλοθέτη και Θεώ ημών.

Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου (28 Οκτωβρίου)
Της Σκέπης σου Παρθένε, αvυμνούμεν τας χάριτας, ην ως φωτοφόρον νεφέλην, εφαπλοίς υπέρ έννοιαν, και σκέπεις τον λαόν σου νοερώς, εκ πάσης των εχθρών επιβουλής. Σε γαρ σκέπην και προστάτιν και βοηθόν, κεκτήμεθα βοώντες σοι. Δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τη θεία Σκέπη σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.

Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας (29 Οκτωβρίου)
Ασκήσει εκλάμψασα ώσπερ παρθένος σεμνή αθλήσεως αίμασι την της αγνείας στολήν ενθέως εφοίνιξας• όθεν, Αναστασία, ως οσία και μάρτυς, χάριτας ιαμάτων αποστράπτεις εν κόσμω πρεσβεύουσα τω Σωτήρι υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Ζηνοβίου και Αγίας Ζηνοβίας (30 Οκτωβρίου)
Ως θείοι αυτάδελφοι ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε• όθεν και των στεφάνων των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακαταλύτου ηξιώθητε άμα, εκλάμποντες τοις εν κόσμω χάριν ιάσεων.

Αγίων Στάχυ, Αμπλία, Απελλή, Ναρκίσσου, Ουρβανού και Αριστοβούλου (31 Οκτωβρίου)
Την κιθάραν του Πνεύματος την εξάχορδον, την μελωδήσασαν κόσμω τας υπέρ νουν δωρεάς, ως εκφάντορας Χριστού ανευφημήσωμεν, Στάχυν Αμπλίαν Απελλήν συν Ναρκίσσω Ουρβανόν και Αριστόβουλον άμα• ως γαρ Απόστολοι θείοι, χάριν αιτούνται ταις ψυχαίς ημών.