Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού των Ρωμαίων (1 Ιουλίου)
Ως θείοι θεράποντες, και ιατήρες βροτών, ανάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι, όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων, και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, Ρώμης βλαστήματα.
Καταθέσεως της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου στο Ναό των Βλαχερνών (2 Ιουλίου)
Θείον ένδυμα των οικτιρμών σου και ιμάτιον αθανασίας, την αγίαν σου Εσθήτα και άφθαρτον, τη κληρουχία σου Κόρη δεδώρησαι, εις περιποίησιν πάντων και σύναψιν. Όθεν Άχραντε την θείαν αυτής κατάθεσιν, τιμώντες ευσεβώς σε μεγαλύνομεν.
Αγίου Υακίνθου του κουβικουλαρίου (3 Ιουλίου)
Ως λίθος υάκινθος της Εκκλησίας Χριστού, αστράπτεις τοις πέρασι ταις των χαρίτων αυγαίς, παμμάκαρ Υάκινθε, συ γαρ ομολογία, πυρσωθείς ευσεβείας, έλαμψας εν αθλήσει τη του Λόγου μιμήσει, εντεύθεν καταφαιδρύνεις, τους σε γεραίροντας.
Ανατολίου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (3 Ιουλίου)
Έργω την κλήσιν σου, σφραγίζων όσιε, λόγοις και πράξεσι, τω κόσμω έφανας, την υπέρ νούν Ανατολής, την έλλαμψιν ιεράρχα. Συ γαρ Ανατόλιε, τον Χριστόν ανεκήρυξας, διπλούν ταις θελήσεσιν ασυγχύτως και φύσεσιν, υπόστασιν δε φέροντα μίαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Αγίου Ανδρέα του αρχιεπισκόπου Κρήτης (4 Ιουλίου)
Του Δαβίδ την κινύραν Πάτερ μιμούμενος, εν Εκκλησία Οσίων προσάδεις άσμα καινόν, ως σοφός υφηγητής του θείου Πνεύματος, συ γαρ εβρόντησας ημίν, τας της χάριτος ωδάς και λόγον δικαιοσύνης, Ανδρέα Πατέρων κλέος, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη (5 Ιουλίου)
Την εν σαρκί ζωήν, σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πως μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, εχώρησας πανεύφημε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τας φάλαγγας, όθεν Αθανάσιε, ο Χριστός σε ημείψατο, πλουσίαις δωρεαίς, Διό Πάτερ, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Αγίου Σισώη του Μεγάλου (6 Ιουλίου)
Εκ παιδός γεωργήσας ζωήν την κρείττονα, των κατ’ αυτής ενεπλήσθης θεουργικών αγαθών, των Αγγέλων μιμητά Σισώη Όσιε, όθεν ως ήλιος λαμπρός, απαυγάζεις τηλαυγώς, εν ώρᾳ της σης εξόδου, δηλοποιών την σην δόξα, και καταλάμπων τας ψυχάς ημών.
Αγίας Κυριακής (7 Ιουλίου)
Ως βρύσις πολύκρουνος παρθενομάρτυς Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε την Εκκλησίαν αυτού, και ήθλησας άριστα. έσωσας τους εν σκότει της ειδωλομανίας, αίγλητων σων θαυμάτων, Κυριακή αθλοφόρε. διό εν παρρησία Χριστώ πρέσβευε σωθήναι ημάς.
Αγίου Προκοπίου (8 Ιουλίου)
Αγρευθείς ουρανόθεν προς την ευσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε, όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας ευκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ, ου της κακίας ατρώτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.
Αγίου Παγκρατίου του επισκόπου Ταυρομενίας (9 Ιουλίου)
Κράτος ένθεον ημφιεσμένος εκ της χάριτος του κορυφαίου αποστόλων ζηλωτής εχρημάτισας• και ταις ροαίς των αιμάτων, Παγκράτιε, την ιεράν διπλοΐδα εφοίνιξας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίων 45 Μαρτύρων εν Νικοπόλει (10 Ιουλίου)
Στρατός θεοσύλλεκτος, παρεμβολή ιερά, νομίμως αθλήσαντες υπέρ της δόξης Χριστού, εν Πνεύματι ώφθητε, Μάρτυρες του Κυρίου, Τεσσαράκοντα πέντε, λύσαντες δι αγώνων, την πολύθεον πλάνην, διό υμών τους αγώνας, πάντες δοξάζομεν.
Αγίας Αμαλίας (10 Ιουλίου)
Αμαλίαν οσίαν δεύτε τιμήσωμεν ότι δόξα ανθρώπων καταφρονήσαντα και τον νυμφίο της Χριστό ακολουθήσασα μοναζουσών καλλονή ανεδείχθης ηρωΐς ασκήσεως και αγώνων, διό μη παύσεις πρευβεύων ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ευφυμίας Μεγαλομάρτυρος (11 Ιουλίου)
Λίαν εύφρανας τους ορθοδόξους, και κατήσχυνας τους κακοδόξους, Ευφημία Χριστού καλλιπάρθενε• της γαρ τετάρτης Συνόδου εκύρωσας, α οι Πατέρες καλώς εδογμάτισαν• μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίας Όλγας της Ισαποστόλου (11 Ιουλίου)
Θείας πίστεως, αρχή αγία, αναδέδειξαι, εν τη Ρωσία, προσελθούσα του Σωτήρος τη χάριτι, και εν αυτή τον λαόν σου προσήγαγες, ως αληθής βασιλίς και θεόληπτος. Όλγα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου της Τριχερούσας (12 Ιουλίου)
Την θείαν Εικόνα σου, εκ Παλαιστίνης ημίν, ο Σάββας ο ένθεος, ήν Τριχερούσαν Αγνή, καλούμεν μετήνεγκεν, ήν περ Χιλανδαρίου, η Μονή κεκτημένη, ύμνον σοι Θεοτόκε, αναμέλπει βοώσα• Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.
Αγίου Παϊσίου (12 Ιουλίου)
Των Φαράσων τον γόνον, και του Άθωνος κλέισμα, και των απ’ αιώνος οσίων, μιμητήν και ισότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, το σκεύος χαρισμάτων το μεστόν, ως φυλάσσοντα εκ πάντων των λυπηρών, τους πίστει ανακράζοντας, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (13 Ιουλίου)
Φερωνυμία καταλλήλω εμπρέπων, καθυπουργείς εν τη του Λόγου σαρκώσει, ως στρατηγός των Ασωμάτων τάξεων όθεν ευηγγέλισαι, τη Παρθένω Μαρία, χαίρε προσφωνών αυτή, τον Θεόν γαρ συλλήψη, ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε υμνούντας, Γαβριήλ Αρχάγγελε.
Αγίου Στεφάνου του Σαββαΐτου (13 Ιουλίου)
Ως θείον στεφάνωμα, την αρετήν εσχηκώς, λαμπρώς εστεφάνωσας, την Εκκλησίαν Χριστού, εν λόγοις και πράξεσι, συ γαρ ως ιεράρχης, και σοφός θεηγόρος, θείων ασμάτων λύρα, Πάτερ Στέφανε ώφθης, διο ταις σαις φαιδρότησιν, ημάς στεφάνωσαν.
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (14 Ιουλίου)
Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος, ώφθης του Πνεύματος, και αρετών υφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, πάσι γαρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητας, διεκφαίνων την έλλαμψιν, τω πλούτω των ενθέων σου λόγων, δι’ ων ως φως τω κόσμω έλαμψας.
Αγίου Ακύλα (14 Ιουλίου)
Του Παύλου μαθητής, και συνέκδημος ώφθης, δεχθείς εν τη ψυχή, τον της χάριτος λόγον, Ακύλα απόστολε, του Σωτήρος διάκονε• όθεν ηύγασας τους εν νυκτί της απάτης και ηγώνισαι, υπέρ της δόξης Κυρίου διο ευφημούμεν σε.
Αγίας Ιουλίττας και Αγίου Κηρύκου (15 Ιουλίου)
Η καλλιμάρτυς του Χριστού Ιουλίττα, συν τριετεί αμνώ αυτής τω Κηρύκω, δικαστού προ βήματος παρέστησαν φαιδρώς, εύτολμοι κηρύττοντες, την χριστώνυμον κλήσιν, άμφω μη πτοούμενοι, απειλάς των τυρράνων και στεφηφόροι νυν εν ουρανοίς, αγαλλιώνται. Χριστώ παριστάμενοι.
Αγίου Αθηνογένους (16 Ιουλίου)
Χρίσμα άγιον, εισδεδεγμένος, Μάρτυς ένθεος, του Λόγου ώφθης, Αθηνόγενες αθλήσας στερρότατα, και ως θυσίαν αυτώ προσενήνοχας των φοιτητών σου δεκάδα την πάνσεπτον μεθ’ ων πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
Αγίας Μαρίνας (17 Ιουλίου)
Ανδρείαν και φρόνησιν, σύ κεκτημένη σεμνή, ανδρείως κατεπάτησας όφιν αρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ήσχυνας Ολυμβρίου τας πικράς τιμωρίας, εύφρανας Ασωμάτων τας χορείας αθλούσα, διό απαύστως πρέσβευε Χριστώ, εις το σωθήναι ημάς.
Αγίου Αιμιλιανού (18 Ιουλίου)
Ως προσφορά και ολοκάρπωμα θείον, δια πυρός προσενέχθεις τω Δεσπότη, τοις όμβροις των χαρίτων σου ευφραίνεις νυν ημάς, πύρ γάρ το ουράνιον, τη ψυχή περιφερών, ώσπερ αύραν έφερες, την κατάφλεξιν Μάρτυς. Αλλά μη παύση πάντοτε φρουρείν, τους σε τιμώντας, Αιμιλιανέ ένδοξε.
Οσίας Μακρίνας (19 Ιουλίου)
Σοφίας έρωτι, τον νουν πτερώσασα, κόσμου ευπάθειαν, έμφρονως έλιπες, και ενδιαίτημα τερπνὸν έγενου Θείας αγάπης• συ γαρ δι’ ασκήσεως, και ηθών τελειότητας, νύμφη έχρηματισας, του Σωτήρος περίδοξος• ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων χαίροις Μακρίνα θεοφόρε.
Προφήτη Ηλία (20 Ιουλίου)
Ο ένσαρκος άγγελος, των προφητών η κρηπίς, ο δεύτερος πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος, άνωθεν καταπέμψας Ελισσαίω την χάριν, νόσους αποδιώκει και λεπρούς καθαρίζει, διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.
Αγίων Συμεών (του Σαλού) και Ιωάννη (21 Ιουλίου)
Ως ηνωμένοι δι’ ενθέου αγάπης, σύμψυχοι ώφθητε εν πάσι τοις τρόποις, ω Ιωάννη όσιε και θείε Συμεών, ο μεν βίον ένθεον διελθών εν ερήμω, ο δε σοφοίς σκώμμασι τον Βελιάρ μωράνας• και νυν των θείων άμφω αμοιβήν καταρτυφώντες ημάς εποπτεύετε.
Μαρίας Μαγδαληνής (22 Ιουλίου)
Χριστώ δι ημάς εκ Παρθένου τεχθέντι, σεμνή Μαγδαληνή, ηκολούθεις Μαρία, αυτού τα δικαιώματα, και τους νόμους φυλάττουσα• όθεν σήμερον, την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν, ευχαίς σου λαμβάνομεν.
Αγίας Μαρκέλλας (22 Ιουλίου)
Της άγνείας το ρόδον και της Χίου το βλάστημα, την Αγίαν Μαρκέλλαν εν ωδαίς ευφημήσωμεν τμηθείσα γαρ χειρί τη πατρική, ως φύλαξ εντολών των του Χριστού, ρώσιν νέμει και κινδύνων απαλλαγήν, τοις προς αυτήν κραυγάζουσι, δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Προφήτη Ιεζεκιήλ (23 Ιουλίου)
Θείου Πνεύματος, τη επιπνοία, προκατήγγειλας, Θεού Προφήτα, εσομένων μυστηρίων την έκβασιν την του Σωτήρος απόρρητον κένωσιν, και αιωνίων νεκρών την ανάστασιν Ιεζεκιήλ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν εκέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Φωκά Ιερομόναχου [ανακομιδή ιερών λειψάνων] (23 Ιουλίου)
Ως θησαυρόν ανέκλειπτον της δωρεάς του Πνεύματος, των ιερών σου λειψάνων την λάρνακα περικυκλούντες, ένδοξε, ψυχικών νοσημάτων, και παντοίων παθών ιάσεις λαμβάνομεν. Φωκά, ανευφημούντες τα θεία σου κατορθώματα.
Αγίας Χριστίνης της Μεγαλομάρτυρος (24 Ιουλίου)
Του πατρός σου την πλάνην λιπούσα πάνσεμνε, της ευσεβείας εδέξω την θείαν έλλαμψιν, και νενύμφευσαι Χριστώ ως καλλιπάρθενος όθεν ηγώνισαι στερρώς, και καθείλες τον εχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοίμησης Αγίας Άννης (25 Ιουλίου)
Ζωήν την κυήσασαν, εκυοφόρησας, αγνήν Θεομήτορα, θεόφρον Άννα• διό προς λήξιν ουράνιον, ένθα ευφραινομένων, κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νυν μετέστης, τοις τιμωσί σε πόθω, πταισμάτων αιτουμένη, ιλασμόν αειμακάριστε.
Οσίας Ολυμπιάδος (25 Ιουλίου)
Τον πλούτον σκορπίσασα τον σον τελείω νοί, Χριστώ ηκολούθησας δι’ εναρέτου ζωής, Οσία πανεύφημε• συ γαρ εφεπομένη, τω σοφώ Χρυσοστόμω, χρύσεον ώφθης σκεύος, της Χριστού Εκκλησίας, διό σε Ολυμπιάς, ο Κύριος εδόξασε.
Αγίας Παρασκευής Οσιομάρτυρος (26 Ιουλίου)
Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμόν σου πίστιν εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή αθλοφόρε• όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών.
Αγίου Παντελεήμονος (27 Ιουλίου)
Αθλοφόρε Άγιε, και ιαματικέ Παντελεήμων, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου (28 Ιουλίου)
Βασιλείας γήινους πάλαι ουκ έτυχες, αλλ’ άφθαρτων στεφάνων νυν σε ηξίωσεν, ο Νυμφίος σου Χριστός ο ωραιότατος ω καθιέρωσας σαυτήν, όλη καρδία και ψυχή, Ειρήνη Οσία Μήτερ, Χρυσοβαλάντου η δόξα, ημών δε προσφυγή και βοήθεια.
Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος και Παρμένος των Αποστόλων και Διακόνων (28 Ιουλίου)
Ως θείοι συνέκδημοι, των Αποστόλων Χριστού, θεόθεν εκρίθητε διακονείν ευσεβώς, τω θείω πληρώματι, Πρόχορε θεηγόρε, συν Νικάνορι άμα, Τίμων ο θεοκήρυξ, Παρμένος τε ο θείος, πρεσβεύοντες το Κυρίω υπέρ των ψυχών ημών.
Αγίου Καλλινίκου (29 Ιουλίου)
Κλήσιν σύνδρομον, έχων τω βίω, νίκος καλλίστον, ήρας εν άθλοις, καταλλήλως γεγονώς ο προκέκλησαι, συ γαρ καλώς τον αγώνα τελέσας σου, ως νικητής εδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίων Σίλα, Σιλουανού, Επαινετού, Κρήσκη και Αδρόνικου [εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων] (30 Ιουλίου)
Οι θείοι Απόστολοι, ως ουρανοί λογικοί, την δόξαν αστράψαντες, του κενωθέντος εν γη, συμφώνως υμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουανός τε, και ο ένθεος Σίλας, άμα συν Ανδρονίκω, Επαινετός ο θεόφρων Χριστόν γαρ ικετεύουσι, σώζεσθαι άπαντας.
Οσίου Ευδοκίμου του Δικαίου (31 Ιουλίου)
Εκ γης ο καλέσας σε, προς ουρανίους σκηνάς, τηρεί και μετά θάνατον, αδιαλώβητον, το σώμα σου Άγιε• συ γαρ εν σωφροσύνη, και σεμνή πολιτεία, μάκαρ επολιτεύσω, μη μολύνας την σάρκα• διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.