Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού (1 Νοεμβρίου)
Θείου Πνεύματος, τη χειρουργία, θεραπεύετε, παντοίας νόσους, συν Κοσμά Δαμιανέ οι Ανάργυροι, ο γαρ Σωτήρ ιατρούς υμάς έδειξεν, εις περιποίησιν πάντων και ίασιν όθεν ρύσασθε, παθών δυσαλθών και θλίψεων, τους ποθώ τω ναώ υμών προστρέχοντας.
Αγίων Ακινδύνου, Αφθονίου, Ανεμποδίστου, Ελπιδοφόρου και Πηγασίου (2 Νοεμβρίου)
Ακίνδυνον μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδοφόρον στερρόν, Πηγάσιον ένδοξον ούτοι γαρ ακινδύνως, εξαφθόνου κρατήρας, πηγάζουσι τοις ελπίδι, αρραγεί προσιούσι, χαρίτων ανεμποδίστων, κρήνην θεόβρυτον.
Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου (3 Νοεμβρίου)
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ακεψιμά, Ιωσήφ και Αειθαλά Μαρτύρων (3 Νοεμβρίου)
Ως θεράποντες, της ευσεβείας, στύλοι ώφθητε, της Εκκλησίας, πυρσολατρών καθελόντες το φρύαγμα, Ακεψίμα Ιεράρχα πολύαθλε, Αειθαλά Ιωσήφ τε μακάριοι. Αλλ αιτήσασθε, Χριστόν τον Θεόν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίου Ιαωννικίου του Μεγάλου (4 Νοεμβρίου)
Tην επίγειον δόξαν, πάτερ, κατέλειπες καταυγασθείς τη ελλάμψει της επινοίας Θεού, όθεν έφανας εν γη ως άστρον άδυτον• θείας φωνής γαρ ως Μωσής μυστικώς αξιωθείς, ισάγγελος ανεδείχθης και δωρημάτων ταμείον, Ιωαννίκιε μακάριε.
Αγίου Γαλακτίωνα και Αγίας Επιστήμης (5 Νοεμβρίου)
Tην λαμπράν ξυνωρίδα των μαρτύρων τιμήσωμεν ώσπερ συζυγίαν αρίστην και κλειτήν και θεόφρονα• τον θείον Γαλακτίωνα πιστοί, ομού συν Επιστήμη τη σεμνή. Δι’ ασκήσεως γαρ πόνων αθλητικήν εξήνθησαν φαιδρότητα. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.
Δημητριανού επισκόπου Κυθηρίας Κύπρου (6 Νοεμβρίου)
Της Κυθραίας το κλέος και Κυπρίων αγλάισμα, Αρχιερέων υπήρχες κανών και εδραίωμα, Δημητριανέ πατήρ ημών. Ταις ευχαίς σου ημάς στήριξον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Αγίου Παύλου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (6 Νοεμβρίου)
Θείας πίστεως ομολογία, άλλον Παύλον σε τη Εκκλησία, ζηλωτήν εν ιερεύσιν ανέδειξε• συνεκβοά σοι και Άβελ προς Κύριον, και Ζαχαρίου το αίμα το δίκαιον. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίων τριάντα τριών μαρτύρων των εν Μελιτινή (7 Νοεμβρίου)
Θείω Πνεύματι συντεταγμένοι, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόροι αθλοφόροι του Σωτήρος πανθαύμαστοι• ομοφροσύνη γαρ γνώμης ενούμενοι, μαρτυρικώς τον εχθρόν ετροπώσασθε. Αλλ’ αιτήσασθε τριάδα την Υπερούσιον δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου)
Των ουρανίωv στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεv υμάς ημείς οι ανάξιοι, ίvα ταις υμώv δεήσεσι, τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγωv, της αΰλου υμών δόξης, φρουρούvτες ημάς προσπίπτοντας, εκτεvώς και βοώντας• Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων.
Αγίου Νεκταρίου του εν Αιγίνη (9 Νοεμβρίου)
Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σς θαυματώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου (10 Νοεμβρίου)
Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον του Παρακλήτου, Ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, Πάτερ ’Οσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίων Κουάρτου, Έραστου, Τέρτιου, Ολυμπά, Σωσιπάτρου και Ρωδίωνα (10 Νοεμβρίου)
Της σοφίας τον λόγον καταπλουτήσαντες, της ευσέβειας φωστήρες και υποφήται σοφοί, ανεδείχθητε ημίν Χριστόν κηρύττοντες, Κούαρτε, Έραστε, Τέρτιε και Ολυμπά, Σωσίπατρε και Ρωδίων, Απόστολοι θεηγόροι, φωταγωγοί των καρδιών ημών.
Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου)
Στρατείαν κατέλιπες την κοσμικήν, αθλητά, ουράνιον είληφας την κληρουχίαν, σοφέ, και στέφος αμάραντον, δόξαν αποδιώξας βασιλέως γηίνου, άθλους δε διανύσας μαρτυρίου γενναίου. Διό, μεγαλομάρτυς Μηνά, πρέσβευε σωθήναι ημάς.
Ιωάννου Ελεήμονος (12 Νοεμβρίου)
Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου, Πάτερ όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας• αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ Ιωάννη Ελεήμον μακάριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Αγίου Νείλου (12 Νοεμβρίου)
Σοφίας τω άνθρακι, άποκαθάρας τον νουν το νάμα έξέπιες, της αιωνίου ζωής, βιώσας ως άγγελος όθεν αεί βλυστάνεις, το άλλόμενον ύδωρ, πράξει και θε είναι ωρία, καταρδεύων τον κόσμον. Διό σε άνευφημούμεν, Νείλε Πατήρ ημών Όσιε.
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (13 Νοεμβρίου)
Η του στόματος σου καθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την Οικουμένην εφώτισεν, αφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο, το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. Αλλά σοι λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Φιλίππου Αποστόλου (14 Νοεμβρίου)
Θείαν έλλαμψιν, του Παρακλήτου, εισδεξάμενος, πυρός εν είδει, παγκοσμίως ως αστήρ ανατέλακας, και τη αγνοίας τον ζόφον διέλυσας, τη θεία αίγλη Απόστολε Φίλιππε. Όθεν πρέσβευε, Χριστώ τω Θεώ δεόμεθα, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (14 Νοεμβρίου)
Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της Χάριτος, ικέτευε διαπαντός σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Αγίων Γουρία, Άβιβου και Σαμωνά (15 Νοεμβρίου)
Tριάδος ἰσάριθμοι τῆς Ὑπερθέου σαφῶς, Γουρίας καὶ Ἄβιβος καὶ Σαμωνᾶς ὁ κλεινός, ἔνθεοι ὑπάρχοντες ταύτην τοῖς ἀσεβέσιν ὡμολόγησαν ἅμα ἄθλων τὴν τρικυμίαν ἀβλαβῶς διελθόντες• καὶ νῦν ἡμᾶς κυβερνῶσιν ὅρμον πρὸς ἄκλυστον.
Αγίου Ματθαίου του Αποστόλου και Ευαγγελιστού (16 Νοεμβρίου)
Θείας ήκουσας, φωνής του Λόγου, και της πίστεως, το φως εδέξω, καταλείψας τελωνείου τον σύνδεσμον όθεν Χριστού την απόρρητον κένωσιν, ευαγγελίσω Ματθαίε Απόστολε. Και νυν πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.
Γρηγορίου Νεοκαισάρειας (17 Νοεμβρίου)
Εν προσευχαίς γρήγορων ταις των θαυμάτων εργασίαις εγκαρτερών, επωνυμίαν, εκτήσω τα κατωρθώματα, αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, φωτίσαι τας ψυχάς ημών, μήποτε υπνώσωμεν, εν αμαρτίαις εις θάνατον.
Αγίου Γενναδίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (17 Νοεμβρίου)
Αρετών ταις ιδέαις κατακοσμούμενος, της Εκκλησίας εδείχθης Αρχιεράρχης σοφός, και ποιμήν αληθινός, πάτερ Γεννάδιε, ως θεράπων του Χριστού, και οσίων κοινωνός, εν πάση δικαιοσύνη. Και νυν δυσώπει απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Αγίων Πλάτωνος και Ρωμανού (18 Νοεμβρίου)
Δυάς η ευκλεής, των κλεινών Αθλοφόρων, εδόξασε λαμπρώς, την Αγίαν Τριάδα, ο Πλάτων ο ένδοξος, Ρωμανός τε ο ένθεος, εναθλήσαντες, και τον εχθρόν καθελόντες, όθεν πάντοτε, υπέρ ημών δυσωπούσι, τον μόνον Φιλάνθρωπον.
Αγίου Βαρλαάμ (19 Νοεμβρίου)
Νεανικήν ενδεδυμένος ανδρείαν μαρτυρικήν, εν πολιά καρτερίαν, συ ενεδείξω ένδοξε, δοξάσας τον Χριστόν. Τούτω δε προσήγαγες δεξιάν κεκαυμένην, ως θυσίαν άμωμον την αγίαν ψυχήν σου. Μεγαλομάρτυς, πρέσβευε αεί, πάσιν δοθήναι, Βαρλαάμ, συγχώρησιν.
Αγίων Πρόκλου και Γρηγορίου (20 Νοεμβρίου)
Λυχνία ως δίπυρσος των θεϊκών δωρεών, ακτίσι της χάριτος φωταγωγούσιν ημάς πατέρες οι ένθεοι, Πρόκλος του Βυζαντίου, ο σοφός ποιμενάρχης, Γρηγόριος ο θεόφρων, Δεκαπόλεως γόνος• διό μετά προθυμίας τούτοις προσέλθωμεν.
Των Εισοδίων της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου)
Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού, τρανώς η Παρθένος δεικνύται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.
Αγίων Φιλήμονος, Αρχίππου, Απφία και Ονησίμου (22 Νοεμβρίου)
Tετράς η θεοσύλλεκτος των αποστόλων Χριστού Φιλήμων και Άρχιππος και συν Απφία ομού, ο θείος Ονήσιμος• λάμψαντες τοις εν σκότει αληθείας την γνώσιν, ήθλησαν ομοφρόνως και την πλάνην καθείλον• και νυν εξευμενίζονται πάσι τον Κύριον.
Αγίου Αμφιλοχίου Επισκόπου Ικονίου (23 Νοεμβρίου)
Σοφίας την έλλαψιν ως καθαρός μυηθείς, δογμάτων ορθότητος φωτοειδείς αστραπάς εκλάμπεις τοις πέρασι• συ γάρ την εν Τριάδι ομοούσιον φύσιν εκήρυξας, ασυγχύτως καθελών τας αιρέσεις. Διό σε, ιεράρχα Αμφιλόχιε, Χριστός εδόξασε.
Αγίων Κλήμεντος και Πέτρου (24 Νοεμβρίου)
Tης θείας γνώσεως εύσημοι σάλπιγγες και των της πίστεως θεσμών εκφάντωρες ιερομάρτυρες Χριστού εδείχθητε τοις εν κόσμω, Κλήμη παναοίδιμε, της ζωής κλήμα εύκαρπον και Πέτρε θεόσοφε, ευσεβών πέτρα άρρηκτε• διό ως των αρρήτων επόπται, ρύσασθαι πάσης ημάς βλάβης.
Αγίας Αικατερίνης (25 Νοεμβρίου)
Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν, ότι εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του Πνεύματος τη μάχαιρα, και νυν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.
Αγίου Νίκωνος του Μετανοείτε (26 Νοεμβρίου)
Χαίρει έχουσα η Λακεδαίμων, θείαν λάρνακα, των σων λειψάνων, αναβρύουσαν πηγάς των ιάσεων, και διασώζουσα πάντας εκ θλίψεων, τους σοι προστρέχοντας πάτερ εκ πίστεως. Νίκων όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
Στυλιανού του Παφλαγόνος (26 Νοεμβρίου)
Στήλη έμψυχος, της εγκρατείας, στύλος άσειστος, της Εκκλησίας, Στυλιανέ ανεδείχθής μακάριε, ανατέθεις γαρ Θεώ εκ νεότητος, κατοικητήριον ώφθης του Πνεύματος. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίου Ιακώβου του Πέρσου (27 Νοεμβρίου)
Ο Μάρτυς Ιάκωβος, ο της Περσίδας βλαστός, τον δόλιον δράκοντα, τοις των αιμάτων κρουνοίς, αθλήσας απέπνιξε, πίστει γαρ αληθείας, μεληδόν τετμημένος, ώφθη τροπαιοφόρος, του Σωτήρος οπλίτης, πρεσβεύων αδιαλείπτως, υπέρ των ψυχών ημών.
Αγίου Στεφάνου του Νέου, του Ομολογητού (28 Νοεμβρίου)
Ασκητικώς προγυμνασθείς εν τω όρει, τας νοητάς των δυσμενών παρατάξεις, τη πανοπλία ώλεσας παμμάκαρ του Σταυρού. Αύθις δε προς άθλησιν, ανδρικώς απεδύσω, κτείνας τον Κοπρώνυμον, τω της Πίστεως ξίφει• και δι’ αμφοίν εστέφθης εκ Θεού, Οσιομάρτυς αοίδιμε Στέφανε.
Αγίων Παραμόνου και Φιλουμένου (29 Νοεμβρίου)
Παράμονον μέλψωμεν συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντας και αθλητάς ευκλεείς Χριστού του Θεού ημών• τούτον γαρ φερωνύμως ως φιλήσαντας άγαν, ήσχυναν δι’ αγώνων παρανόμων το κράτος αιτούντες πταισμάτων λύσιν πάσι και έλεος.
Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου (30 Νοεμβρίου)
Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος, και του Κορυφαίου αυτάδελφος, τω δεσπότη των όλων Ανδρέα ικέτευε, ειρήνην την οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.