Αρχή της Ινδίκτου (1 Σεπτεμβρίου)
Ο πάσης δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους Βασιλείς και την πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, και σώσον ημάς.
Των Αγίων 40 Παρθενομαρτύρων (1 Σεπτεμβρίου)
Αθλητών αι χορείαι δεύτε συνδάμετε και τεσσαράκοντα Κόρας μετά Αμμούν ευσεβούς, μεγαλύνατε λαμπρώς πανηγυρίζουσι, ότι ενήθλησαν στερρώς τη ασκήσει εν Χριστώ ρωσθείσαι και λαμπρύνθησαι, πρεσβεύουσαι τω Κυρίο ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
(Τα ονόματα των 40 εξ Ανδριανουπόλεως Ελληνίδων Παρθενομαρτύρων είναι τα εξής: Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανόη, Θεανώ, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μυριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια)
Συμεών Του Στυλίτου (1 Σεπτεμβρίου)
Ως στήλην θεόγραφον, των ιερών αρετών, του βίου σου έλιπες, τας αναβάσεις ημίν. Συμεών παμμακάριστε• συ γαρ επί του στύλου, ως πυρσός διαλάμπων, έλκεις ημάς χαμόθεν, προς ζωήν ουράνιαν, τον τρόπον της ευδρομίας, φαίνων τοις έργοις σου.
Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού (2 Σεπτεμβρίου)
Χρισθείς θείω Πνεύματι, της Εκκλησίας ποιμήν, Θεώ Ιεράτευσας, αγγελικώς επί γης, Ιωάννη Πατήρ ημών, συ γαρ δια νηστείας, σεαυτόν εκκαθάρας, κάθαρσιν των πταισμάτων, τω σω λόγω παρέχεις, τοίς πόθω Ιεράρχα θερμώς προστρέχουσι.
Αγίου Μάμαντος (2 Σεπτεμβρίου)
Παφλαγονίας ο κλάδος και μαρτύρων αγλάϊσμα, πόλεως Μόρφου το κλέος και Κυπρίων το καύχημα, Λεόντων χάσματα έφραξας, Μάμα σοφέ, και μαρτυρίου τον στέφανον κομισάμενος. Δόξα τω σε δοξάσαντι και θαυμαστώς ενισχύσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού πάσιν ιάματα.
Πολύδωρου του Κυπρίου (3 Σεπτεμβρίου)
Μέγα Καύχημα της Λευκωσίας, μέγα στήριγμα πέλεις Εφέσου, μέγα κλέος τε των δύο πόλεων, της μεν γαρ γόνος σεπτός εχρημάτισας, την δε τα σα επορφύρωσαν αίματα. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ Πολύδωρε, ίνα ρυσθώμεν κινδύνων και θλίψεων.
Αγίου Ανθίμου Νικομηδείας (3 Σεπτεμβρίου)
Ως φοίνιξ εξήνθισας, τη Εκκλησία Χριστού, καρποίς τοις των λόγων σου, των ευσεβών τας ψυχάς, εκτρέφων εν χάριτι όθεν και εναθλήσας, Πάτερ Άνθιμε χαίρων, ώφθης Ιερομάρτυς, ευκλεής του Σωτήρος, ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Προφήτου Μωυσέως του Θεόπτου (4 Σεπτεμβρίου)
Γνόφον άυλον, τεθεαμένος, νόμον ένθεον, πλαξίν εδέξω, ως θεάμων μυστηρίων του Πνεύματος και καταπλήξας την Αίγυπτον θαύμασι, δημαγωγός Ισραήλ εχρημάτισας. Μωυσή ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Προφήτου Ζαχαρία και Αγίας Ελισάβετ (5 Σεπτεμβρίου)
Ιερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τον νόμον του Θεού, ολοκαυτώματα δεκτά, ιεροπρεπώς προσενήνοχας Ζαχαρία• και γέγονας φωστήρ, και θεατής μυστικών, τα σύμβολα εν σοι, τα της χάριτος, φέρων εκδήλως πάνσοφε, και ξίφει αναιρεθείς εν τω ναώ του Θεού, Χριστού Προφήτα, συν τω Προδρόμω, πρέσβευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ανάμνησις του εν Χωναίς θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (6 Σεπτεμβρίου)
Ως νεφέλη ωράθης επισκιάζουσα, Μιχαήλ Ταξίαρχο τω σω αγίω ναώ, υετίζων δαψιλώς ύδωρ αθάνατον όθεν ως άλλη κιβωτόν, διεφύλαξας αυτόν, και ρείθρων των ποταμίων, τον ρουν ηκόντισας πόρρω, προς ευφροσύνην των ψυχών ημών.
Αγίου Σώζοντος του Μάρτυρα (7 Σεπτεμβρίου)
Δι’ όμφης ουρανίου πιστωθείς προς τα κρείττονα, τους της ευσέβειας αγώνας, απτοήτως διέδραμες και ώφθης του Σωτήρος κοινωνός, αθλήσας Μάρτυς Σώζων ανδρικώς• δια τούτο διασώζεις εκ πειρασμών, τους πίστει προσιόντας σοι. Δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Γενέσιον της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου)
Η γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη• εκ σού γαρ ανέτειλεν ο ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν• και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον.
Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης (9 Σεπτεμβρίου)
Η δυάς η αγία και Θεοτίμητος, Ιωακείμ και η Άννα ως του Θεού ανχιστείς, ανυμνείσθωσαν φαιδρώς ασμάτων κάλλεσιν ούτοι γαρ έτεκον ημίν, την τεκούσαν υπέρ νούν, τον άσαρκον βροτωθέντα, εις σωτηρίαν του κόσμου, μεθ’ ης πρεσβεύουσι σωθήναι ημάς.
Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας (10 Σεπτεμβρίου)
Τον τρισάριθμον σύλλογον και θεόπλοκον των αυταδέλφων παρθένων στέψωμεν θείαις ωδαίς• ανδρικώς γαρ τον εχθρόν κατετροπώσαντο. Όθεν προΐσταντε ημών των βοώντων εκτενώς• χαίρε, σεμνή Μηνοδώρα, συν Μητροδώρα τη θεία και Νυμφοδώρα τη θεόφρονι.
Θεοδώρας Οσίας (11 Σεπτεμβρίου)
Εν σοι, Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ εικόνα• λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπέροραν μεν σαρκός• παρέρχεται γαρ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου• διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Θεοδώρα, το πνεύμα σου.
Οσίου Ευφροσύνου του μαγείρου (11 Σεπτεμβρίου)
Ταπεινώσει καρδίας Πάτερ Ευφρόσυνε, τω μαγειρείω προσφέρων διακονίαν την σην, επληρώθης αληθώς Αγίου Πνεύματος• όθεν εγνώρισεν ημίν, την σην δόξαν ο Θεός, δι’ ιερέως οσίου• ης και ημάς θεοφόρε, μετόχους δείξον ταις πρεσβείαις σου.
Αγίου Αυτονόμου (12 Σεπτεμβρίου)
Εκ Δυσμών ανατείλας ως αστήρ ουρανόφωτος, και προς την Εώαν εκλάμψας, ταις ακτίσι των τρόπων σου, τον Ήλιον της δόξης Ιησούν, εδόξασας αθλήσει σου στερρή• δια τούτο εδοξάσθης θεουργικώς, Αυτόνομε Πατήρ ημών. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν Ιάματα.
Αγίου Κορνηλίου του Εκατόνταρχου (13 Σεπτεμβρίου)
Δικαιοσύνης διαπρέπων τοις έργοις, τον φωτισμόν της ευσεβείας εδέξω και αποστόλων σύμπονος εδείχθης αληθώς• τούτοις κοινωνήσας γαρ, δι’ ενθέων καμάτων του Χριστού την σάρκωσιν ανέκραξας πάσι• μεθ’ ών δυσώπει σώζεσθαι ημάς τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Κορνήλιε.
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)
Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων δια του Σταυρού σου πολίτευμα.
Ο Αγίου Κυπριανού (14 Σεπτεμβρίου)
Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε εις θεωρίας επίβασιν, διά τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, ιερομάρτυς Κυπριανέ, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Νικήτα Μάρτυρος (15 Σεπτεμβρίου)
Νίκην έστησας κατά της πλάνης, νίκην είληφας, άφθαρτον γέρας, επαξίως Νικήτα φερώνυμε• συ γαρ νικήσας εχθρών την παράταξιν, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Αγίου Βησσαρίωνος Αρχιεπισκόπου Λαρίσης (15 Σεπτεμβρίου)
Της Πύλης το βλάστημα, της Θεσσαλίας φωστήρ, της Τρίκκης το σέμνωμα και των θαυμάτων πηγή, εδείχθης τρισόλβιε. Πάσαν δοκιμασίαν εν Χριστώ υπομείνας, δόξῃ ηγλαϊσμένος σύν αγγέλοις αγάλλῃ. Άγιε Βησσαρίων πανάριστε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Αγίας Ευφημίας (16 Σεπτεμβρίου)
Τω θείω έρωτι, Λαμπρώς αθλήσασα, εις oσμήν έδραμες, Χριστού πανεύφημε, οία νεάνις παγκαλής, και Μάρτυς πεποικιλμένη, όθεν εισελήλυθας, εις παστάδα ουράνιον, κόσμω διανέμουσα, ιαμάτων χαρίσματα, και σώζουσα τους σοι εκβοώντας, χαίροις θεόφρον Ευφημία.
Αγίου Αυξιβίου (17 Σεπτεμβρίου)
Τον Θεόν παιδιόθεν αγάπησας Αυξιβιε, ειδωλολατρίας την πλάνην ευτελές ώσπερ ράκος απέβαλες, και φεύγων εφημέρων χαρμονήν, ουράνιον απήλαυσας τροφήν, εν αυλαίς ταις του Κυρίου, διακονών τον δι ημάς πτωχεύσαντα. Σεμνύνονται μάκαρ επι σοι Ρωμαίων αστύ αμα Κύπρος τε, Κώμη δι Αστρομερίτου ως πολιούχον σε έχοντα.
Αγίων Μαρτύρων Σοφίας, Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης (17 Σεπτεμβρίου)
Ως ελαία κατάκαρπος ανεβλάστησας εν ταις αυλαίς του Κυρίου, Σοφία μάρτυς σεμνή και προσήγαγες Χριστώ καρπόν ηδύτατον τους της νηδύος σου βλαστούς, δι’ αγώνων ευαγών, Αγάπην τε και Ελπίδα συν τη θεόφρονι Πίστει• μεθ’ ων δυσώπει υπέρ πάντων ημών.
Ευμενίου Επισκόπου Γορτύνης (18 Σεπτεμβρίου)
Ταχύν προμυθέα σε, και αρωγόν ευμενή, κεκτήμεθα Όσιε, ως του Χριστού μιμητήν. Ευμένιε ένδοξε, συ γαρ αναβλαστών, συμπαθείας τα ρείθρα, βρύεις τη Εκκλησία, ιαμάτων πελάγη. Αλλά και τοις τιμώσι σε, σκέπη γενήθητι.
Αγίας Αριάδνης (18 Σεπτεμβρίου)
Τη του Χριστού κυβερνωμένη παλάμη, ουκ εδουλώθης την ψυχήν Αριάδνη, αλλά ελευθέρα γνώμη ηνδραγάθησας, πάσαν γαρ επίνοιαν, του εχθρού καθελούσα, στέφος χαριτόπλοκον, εκ Θεού εκομίσω, ον εκδυσώπει Μάρτυς εκτενώς, ελεηθήναι, τους σε μακαρίζοντας.
Αγίων Τροφίμου, Σαββατίου και Δορυμέδων (19 Σεπτεμβρίου)
Την ακαθαίρετον, Τριάδος δύναμιν, ανθηφορήσαντες, μάρτυρες ένδοξοι, εναπετέματε στερρώς, την άκανθαν της απάτης, Τρόφιμε μακάριε, Εκκλησίας εντρύφημα, Σαββάτιε πάνσοφε, αθλητών εγκαλλώπισμα, και δόξα ευσεβών Δορυμέδων όθεν υμάς ανευφημούμεν.
Αγίων Ευσταθίου, Θεοπίστης, Αγαπίου και Θεοπίστου (20 Σεπτεμβρίου)
Αγρευθείς ουρανόθεν προς ευσέβειαν ένδοξε, τη του σοι οφθέντος δυνάμει, δι’ ελάφου Ευστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, και ήστραψας εν άθλοις ιεροίς, συν τη θεία σου συμβίω και τοις υιοίς, φαιδρύνων τους βοώντας σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δείξαντι σε εν παντί, Ιώβ παμμάκαρ δεύτερον.
Αγίου Κοδράτου του Αποστόλου (21 Σεπτεμβρίου)
Σοφίας ταις ακτίσι φαιδρύνας σου τον βίον, είλκυσας του Πνεύματος, μάκαρ, την πυρίπνοον χάριν και ηύγασας δόγματα ζωής, Κοδράτε, ως απόστολος Χριστού• δια τούτο ως φωστήρα σε απλανή γεραίροντες εκβοώμεν• δόξα τω δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Αγίου Φωκά του Ιερομάρτυρα (22 Σεπτεμβρίου)
Εκ βρέφους του Πνεύματος, οφθείς δοχείον λαμπρόν, θαυμάτων επλούτησας, την παρ’ αυτού δωρεάν, Φωκά Ιερώτατε, όθεν ιερουργήσας, τω Σωτήρι οσίως, έπιες εν αθλήσει, το ποτήριον τούτου, ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Συλλήψεως Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού (23 Σεπτεμβρίου)
Η πρώην ου τίκτουσα, στείρα ευφράνθητι, ιδού γαρ συνέλαβες, Ηλίου λύχνον σαφώς, φωτίζειν τον μέλλοντα, πάσαν την οικουμένην, αβλεψίαν νοσούσαν, χόρευε Ζαχαρία, εκβοών παρρησία• Προφήτης του Υψίστου εστίν, ο μέλλων τίκτεσθαι.
Αγίας Θέκλας (24 Σεπτεμβρίου)
Του Παύλου συνέκδημος, ως καθαρά την ψυχήν, και πρώταθλος πέφηνας, εν γυναιξίν ευκλεώς, Χριστόν αγαπήσασα, συ γαρ της ευσεβείας, πτερωθείσα τω πόθω, ήθλησας υπέρ φύσιν, Ισαπόστολε Θέκλα διο σε ο Πανοικτίρμων νύμφην ηγάγετο.
Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσσης (24 Σεπτεμβρίου)
Ως κρήνη ακένωτος, των παρά σοι αγαθών, Εικών σου η άχραντος, τοις Κυθηρίοις Αγνή, εδόθη κραυγάζουσι, χαίρε η προστασία, πάντων των δεομένων, χαίρε η σωτηρία, των τιμώντων σε πόθω, χαίρε η τω παραλύτω, την ίασιν βραβεύουσα.
Αγίας Ευφροσύνης (25 Σεπτεμβρίου)
Ως παρθένος φρόνιμη και αδιάφθορος, κοτηγγυήθης οσίως τω Ζωοδότη Χριστώ, και προσκαίρων την χλιδήν εμφρόνως έλιπες, όθεν εν μέσω των ανδρών, ως αμόλυντος αμνάς, εξέλαμψας Ευφροσύνη, και του Βελίαρ τα κέντρα, τη πολιτεία σου απήμβλυνας.
Μετάστασις Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (26 Σεπτεμβρίου)
Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι λαόν αναπολόγητον δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος, ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.
Αγίου Καλλιστράτου (27 Σεπτεμβρίου)
Τω θείω Πνεύματι, περιφραξάμενος, Μάρτυς Καλλίστρατε, λαμπρώς ηρίστευσας, καταβολών τον δυσμενή, σοφία των σων αγώνων όθεν και προσήγαγες, τω Χριστώ ως θυμίαμα, δήμον παναοίδιμον, Αθλητών πιστευσάντων σοι, μεθ’ ων υπέρ ημών εκδυσώπει, των ευφημούντων σε εν ύμνοις.
Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου (28 Σεπτεμβρίου)
Των Λευκάρων τον γόνον, και της Κύπρου το καύχημα, και Μονής Εγκλείστρας το κλέος, θεοφόρον Νεόφυτον, τιμήσωμεν εν ύμνοις και ωδαίς, ως σκεύος ουρανίων αρετών, και ως πρέσβυν ημών μέγαν προς τον Θεόν, από ψυχής κραυγάζοντες. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Αγίου Χαρίτωνος (28 Σεπτεμβρίου)
Χαρίτων του Πνεύματος, καταυγασθείς ταις αυγαίς, φωστήρ εχρημάτισας, της εναρέτου ζωής, Χαρίτων μακάριε, συ γαρ ομολογία, αληθείας εμπρέψας, έλαμψας εν ερήμω, εγκράτειας τοις πόνοις. Διο των ευφημούντων σε, Πάτερ μνημόνευε.
Αγίου Κυριακού του Αναχωρητού (29 Σεπτεμβρίου)
Χριστώ ηκολούθησας, καταλιπών τα της γης, και βίον ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, ως άσαρκος Όσιε, συ γαρ εν ταις ερήμοις, προσχωρών θείω πόθω, σκίλλη πίκρα την πάλαι, πικράν γεύσιν απώσω. Διο Κυριακέ θεοφόρε, αξίως δεδόξασαι.
Αγίου Γρηγορίου επισκόπου Μεγάλης Αρμενίας (30 Σεπτεμβρίου)
Θείας πίστεως, τη γεωργία, ενεούργησας, βροτών καρδίας, κατασπείρας την του Λόγου επίγνωσιν, και λαμπρυνθείς μαρτυρίου τοις στίγμασιν, ιεραρχία Γρηγόριε έφανας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.